All The Contents by Labels

Books Review/ पुस्तक परिक्षण (1) qoutes /सुविचार (1) इतर कविता (23) इतर कविता / General Poems (83) कविता/Poem (1) प्रेम कविता / Prem Kavita (59) प्रेम कविता /Love Poems (3) प्रेरणादायी कविता (3) प्रेरणादायी कविता / Inspiring Poems (9) मराठी कविता / Marathi Kavita (1) मराठी कविता / Marathi Poetry (1) मराठी कविता / Poems (1) मराठी कविता /Marathi Poem (1) मराठी कविता /Marathi Poetry (2) मराठी लेख / Articles (1) मराठी लेख / मराठी Articles / लघु कथा (2) मराठी सुविचार /Quotes (1) मैत्रीच्या कविता (7) मैत्रीच्या कविता / Friendship Poems (10) लेख /Articles (4) लेखन (8) लेखन / Marathi Lekhan (54) विचार / thoughts (1) विडंबन कविता (2) शायरी (1) सुविचार / One Liner (2) सुविचार / Quotes (2) सुविचार /Quotes (7) सुविचार/Quotes (1) हिंदी / Quotes (1) हिंदी Quotes (1) हिंदी कविता / Hindi Poems (2) हिंदी कविता /Hindi Poems (3) हिंदी कविता /Poems /Quotes (1) हिन्दी कविता / Hindi Poems (2)

Saturday, July 16, 2016

पिंपरीमधील सजीव दुभाजक …

पिंपरीमधील सजीव दुभाजक …

नावावरून काहींना कळले असेल तर काहींना नाही, पण हरकत नाही तसही हा विषय तितकासा खास नाही फक्त मलाच लिहायला आवडते म्हणून आपला विषय शोधत असतो.
असो तर स्टोरी अशी की…
पिंपरी-चिंचवड, पुणे मधील पिंपरी या गावातील गोष्ट. पिंपरी नावाने खूप गावे असतील म्हणून तपशील. गाव तसं खुप छान आहे मी जरी प्रत्यक्ष पिंपरीमध्ये राहत नसलो तरी रोजची एक फेरी असतेच. हां म्हणजे ड्युटी म्हणा हवं तर पण रोज बायकोला पिंपरीत तिच्या कामावर सोडून यायचं काम असतं.
        हा झाला स्टोरीमधील एक भाग आता दुसरा…
पिंपरीमध्ये बेवारस अशी खुप मोठी गायी-बैलांची फौज आहे. ती बेवारस असली तरी त्यांना जपणारी आणि खाऊ - पिऊ घालणारी पिंपरी येथील स्थानिक लोक आहेत.  त्यामुळे त्या जनावरांना बरोबर माहिती असते कुठे खायला मिळेल ते त्या ठिकाणी दिवसभर फिरत असतात. आता होतं काय की ही जनावरे बर्‍याचदा रस्त्यावर मधोमध बसलेली किंवा उभी असतात. 
                 पिंपरी गावात दुभाजक नाही पण ही जनावरे दुभाजकाचं काम उत्तम निभावतात. अर्थात मी हे गमतीने बोलतोय. तसा तो काही विशेष त्रास नाही पण रोज सकाळी हे अडथळे पार करून जावे आणि यावे लागते. एक दोनदा गायीचे वासरू अचानक गाडी समोर आल्याने पडता पडता वाचलो मी. त्या जनावरांना पण गाड्यांची इतकी सवय झाली आहे की  तुम्ही हॉर्न वाजवला की ती मान बाजूला करून तुम्हाला जायला थोडी वाट देतात. साहजिकच ही मोठी गोष्ट नाही जस की मी वरती बोललो होतो, कारण तुमच्या जवळपास पण बेवारस जनावरे असतील. त्यामुळे तुम्ही पण हा अनुभव घेतला असेल ही.
            कधी कधी मला असपण वाटते की महापालिकाने ही बेवारस जनावरे दत्तक घ्यायला हवी. त्यामुळे जनावरांना आसरा मिळेल आणि पालिकेला पण दुग्ध व्यवसायातून फायदा होईल तसेच जनावरांनापण पोसता येईल.  आर्थिक द्रुष्ट्या पाहिले तर ते समतोल साधणारे ठरेल.
असो विषय लहानच होता पण थोडं जास्त शब्दातून रंजक केला - हर्षद कुंभार 16/07/2016 08:29 pm.

Thursday, July 14, 2016

पावसाळ्यातील दोन द्रुव

                           -- पावसाळ्यातील दोन द्रुव --

           गैरसमज नसावा मी कोणत्याही भोगौलिक विषयात हात घालत नाहीये. माझं घर आणि ऑफिस हे सध्या ज्या भोगौलिक स्तिथीत आहेत त्याच साधर्म्य म्हणून दोन द्रुव म्हणलं आहे. तसं पाहिले तर घर आणि ऑफिस मधील अंतर देखील जास्त नाही फक्त १६ किमी आहे. पण घर आहे ते मोठं - मोठ्या इमारतींच्या मध्ये आणि ऑफिस आहे ते मोठं - मोठाल्या डोंगरांच्यामध्ये. बऱ्यापैकी तिन्ही बाजूने डोंगर रांग तठस्थ पहारा म्हणून ऑफिसच्या बाजूने  उभी आहे .
              पावसाळ्यात तर एखाद्या थंड हवेच्या ठिकाणाशी स्पर्धा करावी असे वातावरण असते . त्यामुळे ऑफिसला जातोय की हिल-स्टेशन असे जाणवते. कधी कधी असे हवामान असते की घराजवळ कडक उन्ह असते आणि इकडे ऑफिस हे मस्त पाऊस चालू असतो, अर्थात हे सगळं डोंगरांमुळे होते. म्हणून माझ्यासाठी जणू दोन द्रुवच पण फक्त पावसाळ्यातच.   
तस काही फारसे लिहिण्यासारखे नाही वाटले पण थोडक्यात सध्य स्तिथी सांगावी म्हणून हा प्रयत्न.
                               -हर्षद कुंभार १४/०७/२०१६, १. ३१ PM

Monday, July 4, 2016

परिस्थिती माहीत नसताना एखाद्याला नावं ठेवणं

परिस्थिती माहीत नसताना एखाद्याला नावं ठेवणं काय असतं ते आज मला कळलं . त्याचे काय झालं ना गेले २ दिवस जो काही छान पाऊस पडत आहे. अश्या पावसात माझी बाईक मस्त भिजत होती, आता तिला थंडी भरली की कापरं कोण जाणे. पण आज ऑफिसला जाताना बाईक चालू केल्यापासून हेडलाईट जे चालू झाली सगळी बटणं बंद असताना देखील ते पूर्ण रस्ताभर. आता त्यामुळे काय झालं की लोकांना वाटत होत मी लाईट बंद करायचो विसरलो आहे, म्हणून बहुतेक जण मला खुणावत होते की लाईट चालू आहे करून. पण त्यांना काय सांगू माझा प्रॉब्लेम काय होता ते त्यांच्या दृष्टीने मी विसरभोळा नाहीतर वेंधळा तरी असेल म्हणून लाईट चालू राहून गेली आहे.

एरवी मी अश्या लोकांना नावं ठेवत असतो की काय विसरभोळी/वेंधळी लोक असतात लाईट चालूच ठेवली आहे बंद करायचं कसं कळत नाही यांना.  हां आता यात काही लोक असतात जी खरंच विसरतात आणि मला आधी हे  एकच कारण असावे असे वाटत होते . पण परिस्थिती अशी पण असू शकते हे आज कळलं.    - हर्षद कुंभार (०४-०७-२०१६ ०२:१२)