माझी आई

आज थोडे वेगळ्या वाटेवर जात आहे. लेखचे नाव बघून तुम्हाला कळलेच असेल हा लेख माझ्या आई शी संबधित आहे.
खरतर आई हा विषय इतका मोठा आहे की त्याला हात घालायला हिम्मत लागते, तेव्हा मी थोडे डेरिंग केले आहे.
आपली आई ही सगळ्यांना प्रिय असते, आणि मी त्याला अपवाद नाही पण बाबापण तितकेच आहेत , सध्या फक्त आई बद्दल बोलणार आहे.
तुम्ही विचार करत असाल या कवीला एकदम काय झाले, कविता सोडून लेख लिहायला ,
पण आईला कवितेमध्ये यमकांच्या चौकटीत नाही व्यक्त करता येणार, मी तसा प्रयत्न केला पण जमला नाही,
म्हणून हा लेख शेवटी भावना पोचवणे याला महत्व. तर जेव्हा कळायला लागले तेव्हा पासून मी आईला बघतोय तिने टेलरिंगच्या कामात स्वतःला इतके झोकून दिले आहे.  
 माझ्या आईला पहिले कि जिद्द , कठोर मेहनत याचा अर्थ काय असतो तो स्वतः  मी आईमध्ये पहिला आहे.
आजतागायत ती रोजनिशी चालू आहे. आम्हा ३ भावांना सांभाळून टेलरिंगचे काम आई करायची. तेव्हा आई सकाळी ५.३० उठायची   
बाबांचा डबा करून देयाचा मग शिवनकाम करायचे ते ११.३० पर्यंत नंतर मग दुपारचे जेवण बनवून, जेवण झाले कि थोडे १ तास आराम म्हणून जोपायाचे , जोपायाचे कसले घडीभर पडायचे म्हणा ना
की पुन्हा शिवणकाम ते थेट ७.०० पर्यंत मग रात्रीचे जेवण बनवून मग सगळे आवरून पुन्हा शिवणकाम ते रात्री १२.०० - १२.३०  पर्यंत. बघा असे रोजनिशी होती आईची
आजही तशीच आहे. कधी कंटाळा नाही की हयगय नाही. किती दुखणे असो नाहीतर आजारपण असो ती कधी थांबली नाही.
तिची ही चिकाटी पाहून त्यावेळेस आम्हाला वेडेपणा वाटायचा , पण आता आम्ही थक्क होतो ते सगळे आठवून. आईने कधी ऐकले नाही आमचे , आम्ही तिला त्रास होयचा म्हणून शिवणकाम नको करू असे नेहमीच सांगत आलो आहे. 

आज इतकी वर्ष झाली आम्ही लहानाचे मोठे झालो कामाला लागलो , आई अजून जशी पूर्वी होती तितकीच उत्साही आहे. आम्हाला कधी कधी नवल वाटते हे सगळे. ती आजही सकाळी त्याच  वेळेला उठते आधी फक्त बाबांचा डब्बा होता आता आमचा पण असतो. जिद्द , चिकाटी , खूप मेहनत परिश्रम याचा अर्थ आईने तिच्या जगण्यावरून आम्हाला शिकवला . बाकी आमचे लाड , इतर गोष्टी जश्या सगळ्यांच्या आई करतात तशाच झाल्या.   पण आईचा आयुष्याचा हा प्रवास मला नेहमीच प्रेरणादायी ठरला आहे आणि पुढेही तरेल यात शंका नाही.  सांगण्यासारखे खूप आहे पण आता इथेच थांबवतो.  माझ्या आईची ओळखा करून देयाचा हा माझा प्रयत्न होता.  - हर्षद कुंभार