समदीकड बग कसं कोरडं पडलयं
डोळ्यात काय ती फकस्त पाणी उरलय...
अजुन कीती रे अंत पायशील
शेतीगत तुबी आता लाटरीच तिकीट बनलय...
कुठनं जगण्याची कास धरायची
मानसंच ते हाल जनावरांच काय होईल...
दरवर्षी पिकाचा भरोसा नाय
औंदा तु नाय आला तर आयुष्याच पिक काय राईल.
सांग ना राजा कवा तु येणार
हाल जीवांचे हे संपवीनार ....
जीवांना घोर लावाया
जीव तरी का ह्यो उरनार... - हर्षद कुंभार .
No comments:
Post a Comment