समदीकड बग कसं कोरडं पडलयं
डोळ्यात काय ती फकस्त पाणी उरलय...
अजुन कीती रे अंत पायशील
शेतीगत तुबी आता लाटरीच तिकीट बनलय...
कुठनं जगण्याची कास धरायची
मानसंच ते हाल जनावरांच काय होईल...
दरवर्षी पिकाचा भरोसा नाय
औंदा तु नाय आला तर आयुष्याच पिक काय राईल.
सांग ना राजा कवा तु येणार
हाल जीवांचे हे संपवीनार ....
जीवांना घोर लावाया
जीव तरी का ह्यो उरनार... - हर्षद कुंभार .
मनाच्या डोहात ...
खुप भावना असतात,
शब्दांच्या गळाला मात्र ...
मोजक्याच लागतात.
काही भावना ...
अलगद शब्दात अडकतात ,
तर काही आढे-वेढे घेऊन ...
खुप रडवतात.
मोठ्या मासळीसम ...
कधी छान कविता होतात,
तर कधी छोट्या ...
चारोळीनच जाळी भरवतात. - हर्षद कुंभार -
सतत होऊन विचारांचा मारा ...
मन करी मझ बेजार,
दमुन मेंदु तव माझा ...
जडवी मझ नव आजार.
लाख विचार करुन ...
मनास ना मिळे कोणतीच शांती
देहास परी पीडा फार ...
सवे त्याच्या न राही मझ भ्रांती. - हर्षद कुंभार --
दुःखी विचारांचच वादळ
का बर मनात घोंगावत राहतं...
जुण्या - नव्या सगळ्याच मनीच्या
जखमा ताज्या करत जातं...
सुखाने भरलेला क्षण
कितीही भक्कम असला तरी...
दुःखाचा एकच मारा
सुःखाला नामशेष करुन टाकतं. - हर्षद कुंभार
..
