मी कवी असलो तरी

मी कवी असलो तरी 

कवी ही जात माझी ...

शब्दांचा खेळ मी करतो,

फिक्या बेरंगी भावनेत 

साजेसे रंग भरतो.

कुणाच्या बोलाचे घाव... 

खोलवर मनात रुततात,   

शब्दातला त्याच्या भाव... 

मलाही रडवतात. 

शरीरावरील माराचे घाव

काही काळ टिकतात,

पण शब्दांनी छळणी झालेलं 

                     मन ते आयुष्यभर पोसतात    - हर्षद कुंभार   

हो मी ठरवलंय...

हो मी ठरवलंय... 

रोज काहीतरी लिहायचं,

सकाळी दुपारी नाहीतर,

संध्याकाळी तरी लिहायचं...

हो मी ठरवलंय... 

प्रत्येक क्षण जगायचं,

हा क्षण गेला तरी...

पुढचा नक्कीच जगायचं.

हो मी ठरवलंय... 

भावनेत थोडस गुंतायचं,

वाट कुणाची तरी पहायची

                        आयुष्यात एकदा तरी गुंतायचं. - हर्षद कुंभार   

 

       

" जॉबवाल्यांच आयुष्य "

ही कविता सुचली त्याला कारण बनला माझा जॉब , दिवाळीपासूनच्या या १ महिन्यात इतके काम केले ही काही विचारू नका. पूर्ण १२ -१२ तास काम करून करून जॉब या संकल्पणे बद्दल आलेला हा विचार कदाचित तुमचा ही असेल. मी अशा करतो ही कविता तुम्हाला उमगेल नीट कळेल. 

मी - 3 Dec 1985

मी 

२६ वर्षापूर्वी या जगात आलो,

पृथ्वीतलावरच्या जनमाणसातला 

मी पण एक झालो...

इवल्याश्या डोळ्यांनी फक्त रंगाचे 

धावणे हेरायचो तेव्हा...

त्या रंगातले मन आणि तन 

आता कळतंय मोठा झालो जेव्हा...

सगळ्यांसाठी मी एक होतो 

इवलासा असताना...

आता माझ्यासाठी ते सर्व 

सगळंकाही आहेत... 

गेल्या २६ वर्षात 

सगळे जीवन जगलो,

कधी हरलो तर कधी जिंकलो,

कधी शहाण्यासारखा राहिलो 

तर कधी वेड्यासारखा...

कधी कुणाचं मन दुखावून

गेलो असेल नकळतपणे...

कधी कुणाचा आधार बनलो 

                                असेल अजाणतेपणे...          - हर्षद कुंभार