नाउमेद....

मोकळे आभाळ माझे…
दाही दिशाही स्पष्ट मला,
पण झेप घेऊ कशी…
मनात अंधकार माजलेला. ¦¦

मी, मीच आहे का ती …
प्रश्न माझाच मला,
विस्कटलेल्या क्षणी…
वाटे आधार हरवलेला. ¦¦

हरवून बसले जग …
शोध नकोच मला,
अंतच नाही ना हा …
प्रश्न मनी उरलेला. ¦¦ - हर्षद कुंभार (१५-११-२०१७ १२.०७ )