पाऊस मनातला अन डोळ्यातला

काल दि. २८-३-३०१५ रोजी. मी पुण्यातुन काम आटपुन साताऱ्याला निघालो. उन्हाने हैरान गाडी चालवु वाटत नव्हती. कारण काम उरकुन पुण्यातुन बाहेर पडायला पार १ वाजला. कात्रज घाटात असताना सावल्यांचा खेळ चालु झाला. वर पाहिले तर आकाशाच काही वेगळचं चाललं होत. हळु हळु तो आपला एक एक ढग जमा करत चालला होता. थंड वाऱ्याच्या हलक्या झुळुका मध्येच आमचा पाहुणचार घेत होत्या. एक तासाभरात सगळे चित्र पालटत गेलं आणि ढग असे काय भरुन आले की त्यांनी यथेच्य आमचा समाचार घेयला सुरु केलं. हलक्या सरींनी आम्हाला छान सुखद अनुभव दिला. मातीचा सुगंध दरवळु लागला. पाऊस थोडाचं झाला पण वातावरणात मात्र चांगलाच बदल झालेला होता. थोड्याच वेळात घरी पोचलो पण माझ्या मागं मागं ते ढग जणु पाठलाग करत आले होते.. गावी सगळी पिक सराई चालु होती म्हणजे मळनी,वाऱ्याला देणं, वाळवनं.. त्यामुळे सगळ्यांची एकदम तारांबळ झाली. गेल्या गेल्या पहिले गहु वाळवायला टाकले होते ते भरुन ठेवले. नंतर पावसाने इथे पण हजेरी लावली, मग काय काकांचं गहु मळनी आणि हरभरा पण राहिला होता तो भर पावसात मळला. पाऊस पण खरंच परिक्षा घेतो बळीराजाची अवकाळी पावसाने खुप नुकसान होत शेतकऱ्याचं आर्थिक आणि मानसीक पण. कोणाला माहीत पुण्याहुन निघालेला डोळ्यांना सुखवनारा तो प्रवास शेवटी डोळ्यात चिंतीत लोकांपर्यंत संपेल. - हर्षद कुंभार...

माझं शब्दात उतरणं

माझं शब्दात उतरणं ,
हल्ली कमी झालय...
मन खुष असतं ,
वेदनांच वर्ष ते सरलय...

सुखातपण थोडे ,
अश्रु ओघळतात़ ...
तेव्हडचं काय ,
शब्दांच बरसन उरलय... - हर्षद कुंभार...